Niemand vraagt om seksuele intimidatie
‘Dan moet je je maar niet zo sexy kleden’, ‘je kunt toch wel tegen een grapje’; victim blaming is helaas nog steeds aan de orde van de dag. Slachtoffers van seksueel misbruik of intimidatie die daar (deels) verantwoordelijk voor worden gehouden. En dat moet stoppen! Dat roept de campagne #ZegErWatVan op.
Uit een peiling van VROUW.nl blijkt dat maar liefst 44 procent van de vrouwen zich regelmatig onveilig voelt in openbare ruimtes. En meer dan helft, 51 procent, vermijdt situaties of omgevingen uit angst voor fysiek/seksueel geweld. Een nog hoger percentage (bijna driekwart van de Nederlandse vrouwen) is ooit seksueel geïntimideerd.
Schuld
Hoe komt het dat zoveel vrouwen het slachtoffer worden van seksueel misbruik? Nog steeds wordt de schuld vaak bij vrouwen zelf gelegd. Een te kort rokje schijnt een uitnodiging te zijn om lastig gevallen te worden. De campagne #ZegErWatVan roept mensen op om er wat van te zeggen wanneer zij getuige zijn van victim blaming.
Melding
Een gevolg van de schuldcultuur die victim blaming teweeg brengt, is dat weinig slachtoffers van seksueel misbruik melding doen. We leven in een shame-cultuur die eerst aandacht geeft aan het aandeel van het slachtoffer in plaats van de misbruiker. Dit houdt het plegen van seksueel misbruik in stand, omdat het slachtoffer dit blijkbaar zelf had kunnen voorkomen.
Niemand mag, in welke omstandigheid dan ook, misbruik van iemand anders maken. Slachtoffers zijn geen schuldigen, nooit.
Vertrouwenspersoon
Een vertrouwenspersoon bij een organisatie staat altijd achter de klager of melder. Hij of zij biedt een luisterend oor en begeleidt de medewerker bij iedere stap die de medewerker wil zetten: van niets doen tot een klachtenprocedure.
Lees de blog ‘Conclusie trekken bij (seksuele) intimidatie’ over hoe je hier zorgvuldig mee omgaat.